ပီတိမ်က္ရည္

လူေတြကဝမ္းနည္းတဲ့အခါမ်က္ရည္က်တတ္သလို၊ဝမ္းသာတဲ့အခါလည္းမ်က္ရည္က်တတ္ၾကပါတယ္။ဝမ္းနည္းျခင္း၊ဝမ္းသာျခင္းဆိုတာလည္းခံစားမႈတစ္ခုပါ။ဝမ္းနည္းမႈဆိုတာလည္းခံစားတဲ့လူအေပၚမူတည္ျပီးအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသလို၊ဝမ္းသာစရာအေၾကာင္းေလးေတြကလည္းခံစားတဲ့လူအေပၚမူတည္ျပီးကြဲျပားၾကပါတယ္။အမ်ားစုကေတာ့မိမိပတ္ဝန္းက်င္၊မိဘေဆြမ်ိဳးေတြေၾကာင့္ဘဲဝမ္းသာမႈ၊ၾကည္ႏူးမႈ၊ဝမ္းနည္းမႈေတြျဖစ္ေပၚခံစားၾကရတာပါ။
မိဘေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ေဝးေနတဲ့အခါ၊တစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္ဆန္ေနတဲ့အခါ၊တစ္ျခားတိုင္းျပည္မွာေရာက္ရွိေနတဲ့အခါဝမ္းနည္းမႈကပိုျပီးျဖစ္လြယ္သလို၊စိတ္အားငယ္မႈေတြျဖစ္တတ္ပါတယ္။အထူးသျဖင့္တစ္ျခားတိုင္းျပည္ကိုေရာက္ေနျပီးေနမေကာင္းထိုင္မသာျဖစ္တဲ့အခါဝမ္းနည္းအားငယ္မႈေတြပိုျပီးျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ဒီလိုအခ်ိန္မွာအေပါင္းအသင္းသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕အားေပးမႈေတြ၊ဂရုစိုက္မႈေတြေၾကာင့္အားငယ္စိတ္ေတြေလွ်ာ့လာတတ္ပါတယ္။
တစ္ခါကကၽြန္မေနမေကာင္းျဖစ္ခဲ့တုန္းကေပါ့။သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႔အားေပးစကားေတြေၾကာင့္အားငယ္မႈေတြေလ်ာ့ခဲ့ရပါတယ္။ဒါေပမယ့္လည္းသူတို႕ေတြနဲ႕ကတစ္ေနရာဆီမွာအားေတာ့ငယ္မိပါတယ္။ကိုယ္ေနတဲ့ျမိဳ႕မွာကလည္းျမန္မာကမရွိပါဘူး။(ရွိတယ္လို႕ေတာ့ၾကားမိပါတယ္။မေတြ႕ဖူးပါဘူး။)အဲဒီလိုစိတ္ခံစားခ်က္ေတြျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာကၽြန္မနဲ႕ေမဂ်ာတူတဲ့ဂ်ပန္မသူငယ္ခ်င္းေလးကည(၉)နာရီေလာက္မွာကၽြန္မကိုဖုန္းဆက္ျပီးသူအေဆာင္ေရွ႕မွာေရာက္ေနတဲ့အေၾကာင္းေျပာပါတယ္။ေနေကာင္း၊မေကာင္းအေျခအေနလာၾကည့္ေပးတာပါတဲ့။(ေန႕လည္ကေနမေကာင္းလို႕အေဆာင္ျပန္သြားတာသူကသိတယ္။သူကအခုမွေက်ာင္းကျပန္လာျပီးအိမ္ျပန္ရမွာပါ။ျပီးေတာ့သူကတစ္ျခားျမိဳ႕ကပါ။)အခက္အခဲရွိရင္သူကိုေျပာဖို႕၊အစစအရာရာဂရုစိုက္ျပီးေနထိုင္ဖို႔ေျပာျပတယ္။ျပီးေတာ့လည္းယူလာေပးတဲ႕႔စားစရာေတြကဘယ္လိုပစၥည္းေတြပါျပီးဘာအတြက္ေကာင္းတယ္ဆိုတာကိုေသခ်ာရွင္းျပပါတယ္။ဒီလိုညအခ်ိန္ၾကီးမွာလာျပီးအေသးစိတ္ဂရုတစိုက္ေျပာျပတာရယ္၊ကိုယ္ဝမ္းနည္းအားငယ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာသူေရာက္လာတာရယ္ေၾကာင့္အားငယ္မႈေတြအနည္းငယ္ေျပေပ်ာက္လာပါတယ္။ဒါေပမယ့္ကၽြန္မရဲ႕မ်က္ဝန္းကေနေတာ့မ်က္ရည္ေတြက်လာပါတယ္။ဒီမ်က္ရည္ေတြကေတာ့ဝမ္းနည္းလို႕က်လာတဲ့မ်က္ရည္မဟုတ္ဘဲဝမ္းသာလို႕က်လာရတဲ့မ်က္ရည္ေတြပါ။ကိုယ့္ကိုဂရုတစိုက္နဲ႕အားေပးေဖာ္သူငယ္ခ်င္းေလးရွိပါလားဆိုျပီး ပီတိျဖစ္ျပီးက်လာတဲ့ပီတိမ်က္ရည္ေတြပါ။ေက်းဇူးတင္ပါတယ္သူငယ္ခ်င္းေလးရယ္…..။