Sunday 30 May 2010

လြမ္းမိတယ္………….

ဘာလိုလိုနဲ႕ေက်ာင္းေတြေတာင္ျပန္ဖြင္႕ေတာ႕မွာေနာ္…..။ဒီေန႕ အိပ္ရာကႏႈိးေတာ႕အေတြးတစ္စကေခါင္းထဲကိုေရာက္လာတယ္။ေမလကုန္ခါနီးျပီဆိုတာနဲ႕ဆရာ၊ဆရာမေတြကလည္းလုပ္ငန္းခြင္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဖို႕ျပင္ဆင္ေနၾကသလိုေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားေတြကလည္းေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာအားမာန္အျပည္႕နဲပညာသင္ယူဖို႕ျပင္ဆင္ေနၾကျပီေပါ႕။ဒီလိုေစာင္႕စားရင္းန႕ဲပဲဲဇြန္လ(၁)ရက္ေန႔ဆိုတဲ႕ ေက်ာင္းဖြင္႕ရက္ကိုေရာက္လာတာေပါ႕။

ေက်ာင္းဖြင္႕တဲ႕ပထမေန႕ဆိုေတာ႕ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေလးေတြကလည္းသစ္လြင္လွပတဲ႕ေက်ာင္း၀တ္စံုေလးေတြဆင္ျမန္းျပီးပညာသင္ယူဖို႕တက္ၾကြတဲ႕အားမာန္ေတြနဲ႕………။ဆရာ၊ဆရာမေတြကလည္းေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားေတြကိုအတန္းေနသားတက်ရွိဖို႕ျပင္ဆင္ေပးရ၊စာသင္ခန္းမွာစည္းကမ္းတက်ေနထိုင္တတ္ဖို႕ဆံုးမစကားေတြေျပာရ၊ေက်ာင္းစည္းကမ္းေလးစားလိုက္နာဖို႕၊ယဥ္ေက်းလိမၼာတဲ႕သားေကာင္း၊သမီးမြန္ေတြျဖစ္ဖို႕ၾသ၀ါဒေတြေျခြရနဲ႕တေႏြလံုးအနားယူလာျပီးတဲ႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဟာအခုေတာ႕သက္၀င္လႈပ္ရွားလာခဲ႕ပါတယ္။မိဘေတြကလည္းမိမိတို႕သားသမီးေတြကိုေက်ာင္းလိုက္ပို႕ရင္းျပံဳးပန္းပီတိေတြေ၀ေနၾကတဲ႕အခ်ိန္ေပါ႕။

ေၾသာ္……ဒီလိုနဲ႕စခဲ႕ျပီးေက်ာင္းေတာ္မဟာၾကီးကေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားေတြကိုပညာေတြျဖန္႕ေ၀ရင္းတာ၀န္ေတြထမ္းေဆာင္ေနအုန္းမွာျဖစ္သလို၊ဆရာ၊ဆရာမေတြကလည္းမိမိတို႕တပည္႕ေလးေတြအနာဂတ္မွာပညာေတြျပည္႕၀စြာနဲ႕တိုင္းျပည္တာ၀န္ေတြထမ္းေဆာင္ႏိုင္ဖို႕ပညာေတြသင္ၾကားျဖန္႕ေ၀ေပးေနဆဲပါ။ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ေပးေ၀တဲ႕ပညာေတြကိုခံယူရင္းဆရာ၊ဆရာ႕မတို႕အတြက္ တပည္႕ေကာင္း၊မိဘတို႕ အတြက္ ရတနာေလးေတြျဖစ္လာေအာင္ၾကိဳးစားေနၾကအုန္းမွာပါ…….။

အနာဂတ္မွာလွပစြာပြင္႕လန္းလာမယ္႕ပန္းေလးေတြကို စတင္ပ်ိဳးေထာင္ေပးတဲ႕ ဇြန္လ(၁)ရက္ေန႕ကိုလြမ္းေနရင္းဥယ်ာဥ္ၾကီးနဲ႕တူတဲ႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ ဥယ်ာဥ္မႈးေတြျဖစ္တဲ႕ဆရာ၊ဆရာမတို႕ရဲ႕ေရေလာင္းေပါင္းသင္၊ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးေနမယ္႕ပံုရိပ္ေလးေတြကို လြမ္းမိတယ္………….။

Thursday 13 May 2010

ပန္းသဇင္ေလး ဂုဏ္တင္႕ပါျပီ

တေႏြလံုးအနားယူခဲ႕တဲ႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဟာဇြန္လရဲ႕မိုးေရစက္ေတြနဲ႕အတူလႈပ္ရွားႏိုးထလို႕လာခဲ႕သလိုမိုးဆန္းပန္းေလးေတြနဲ႕သ႑ာန္တူတဲ႕ေက်ာင္းေတာ္သူ၊ေက်ာင္းေတာ္သားေလးေတြနဲ႕သက္္၀င္လာခဲ႕ပါျပီ။တူညီ၀တ္စံုျဖဴစိမ္းေလးေတြနဲ႕ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားေလးေတြဟာမိုးေရဆြတ္ျဖန္းမွလန္းဆနး္လာတဲ႕သဇင္ပန္းေလးေတြလိုပါပဲ။တင္႕တယ္လွပေနၾကတယ္။သဇင္ပန္းေလးေတြအလွနဲ႕တင္႕တယ္ေနတဲ႕ေနရာေလးကေတာ႕အနာဂတ္ပန္းေလးေတြကိုလွလွပပပြင္႕လန္းလာေအာင္ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးေနတဲ႕အမိပညာေရးတကၠသိုလ္ပ ဲျဖစ္ပါတယ္။

မိုးဆန္းပန္းေလးေတြဟာရည္ရြယ္ခ်က္မ်ိဳးစံု၊အေၾကာင္းတရားမ်ိဳးစံုနဲ႕ေရာက္လာခ႕ဲ ၾကတယ္ေလ။ဆရာ၊ဆရာမဘ၀ကိုျမတ္ႏိုးလို႕တမ်ိဳး၊မိဘကတိုက္တြန္းလို႕တဖံု၊သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူတူေက်ာင္းတက္ရေအာင္ဆိုျပီးအေျခခံအေၾကာင္းတရားမ်ိဳးစံုနဲ႕ေပါ႕။ဒါေၾကာင္႕လည္းခံယူခ်က္ေတြကလည္းကြဲျပားလာၾကတာေပါ႕။ဘယ္လိုဘဲခံယူခ်က္ေတြကြဲျပားေနေပမယ္႕အားလံုးကေတာ႕ဆရာ၊ဆရာမဘ၀ကိုခံယူရဖို႕ဒီေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကိုေရာက္လာခဲ႕ၾကတာဘဲေလ။ဒီလိုခံယူခ်က္ေတြမတူညီတဲ႕အတြက္ဆရာ၊ဆရာမေတြကသင္ၾကားျပသေပးတဲ႕နာယူလက္ခံမႈပံုစံေတြမတူညီၾကပါ။ဆရာ၊ဆရာမေတြကလည္းတပည္႕ေတြကိုပညာျပည္႕၀ႏွလံုးလွတဲ႕သူေလးေတြျဖစ္လာဖို႕လက္နက္မ်ိဳးစံုတပ္ဆင္ေပးၾကတယ္။ဆရာ၊ဆရာမေတြသင္ၾကားမႈအေပၚမွာနာယူလက္ခံတဲ႕သူရွိသလို၊ျငိဳျငင္ဆန္႕က်င္ခ်င္တဲ႕သူေတြလည္းရိွၾကတယ္။ဘ၀မွာရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကအေရးၾကီးပါသည္။ရည္မွန္းခ်က္ရွိသူေတြကေတာ႕ကိုယ္႕ပန္းတိုင္ေရာက္ေအာင္ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ႕အတြက္အရာရာကိုအေလးအနက္ထားျပီးလိုက္နာလုပ္ေဆာင္တတ္ၾကပါသည္။ရည္မွန္းခ်က္မရွိဘဲ၊မထားဘဲေနတဲ႕သူေတြကေတာ႕အရာရာမွာအေလးအနက္အထားတတ္ၾကဘူး။အဲဒီအထဲမွာကၽြန္မတစ္ေယာက္အပါအ၀င္ေပါ႕။ကၽြန္မဒီတကၠသိုလ္တက္ရတာကလည္းမိဘေတြကတက္ခိုင္းတာေၾကာင္႕ပါ။ပညာေရးတကၠသိုလ္တက္ရျပီဆိုကတည္းကအျဖဴ၊အစိမ္းေလး၀တ္ရမွာသိရဲ႕နဲ႕ဘဲဒီ၀တ္စံုေလး၀တ္ရတာကိုကအစမေက်မနပ္ျဖစ္ခဲ႕မိတယ္။တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘ၀မွာကာလာစံုေလး၀တ္ျပီးေက်ာင္းတက္ခ်င္ခဲ႕တာ။ဒီအျဖဴအစိမ္း၀တ္ရတာကိုစိတ္ပ်က္ရတဲ႕အထဲဖိအားေပးတဲ႕သူေတြရွိျပန္တယ္။ကၽြန္မတို႕ေက်ာင္းကေဆး(၁)နားမွာဆိုေတာ႕ေက်ာင္းသြား၊ေက်ာင္းျပန္အဲဒီေက်ာင္းသားေတြနဲ႕ဆံုတာေပါ႕။ဆံုတိုင္းအေျပာခံ၊အစခံရတာေတာ႕ဒီ၀တ္စံုေၾကာင္႕ဘဲေပါ႕။ကၽြန္မတို႕ကို”မုန္လာဥေဇာက္ထိုးမေလးေတြ”တဲ႕။အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ႕ဒီ၀တ္စံုကို၀တ္ျပီးေက်ာင္းမသြားခ်င္ေလာက္ေအာင္ပါဘဲ။ဒီလိုနဲ႕ဘဲဆရာ၊ဆရာမရဲ႕သင္ၾကားမႈေတြကိုနာယူရင္းစိတ္မပါလက္မပါနဲ႕ေက်ာင္းတက္လာတာစာသင္ႏွစ္တ၀က္ျပည္႕ခါနီးျဖစ္ေနျပီ။တစ္ေန႕မွာေတာ႕ကၽြန္မတို႕ကိုသင္ျပနည္းဘာသာသင္ျပေပးတဲ႕ဆရာမကဒီလိုသင္နည္းမ်ိဳးစံုကိုသင္ျပ၊ေျပာျပေနရတာဟာကၽြန္မတို႕လက္ေတြ႕ဘ၀မွာ၊ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားေတြကိုျပန္လည္သင္ၾကားတဲ႕ေနရာမွာအခက္အခဲမရွိေျဖရွင္းသင္ၾကားႏိုင္ဖို႕အတြက္ျဖစ္ေၾကာင္းဆရာ၊ဆရာမဆိုတာဥယ်ာဥ္မႈးနဲ႕တူေ ၾကာင္း၊ဥယ်ာဥ္မႈးကသာျပဳစုပ်ိဳးေထာင္တဲ႕နည္းလမ္းမွားယြင္းသြားခဲ႕ရင္ပန္းပြင္႕ေလးေတြနဲ႕တူတဲ႕တပည္႕ေလးေတြရဲ႕ဘ၀ကလွပမွာမဟုတ္ေၾကာင္း၊ဥယ်ာဥ္မႈးကသာပ်ိဳးေထာင္မႈမွန္ရင္ပန္းမ်ိဳးစံုကငြါးငြါးစြင္႕စြင္႕ဖူးပြင္႕ေ၀ဆာႏိုင္ေၾကာင္းႏွင္႕ေကာ်ာင္း၀တ္စံုျဖဴစိမ္းေလးကလည္းက်က္သေရရွိျပီး၊ျဖဴစင္ၾကည္လင္တဲ႕သေဘာရွိျပီးပန္းသဇင္ေလးေတြန႕ဲတူေၾကာင္းရွင္လင္းေျပာျပပါတယ္။အဲဒီေန႕ေက်ာင္းကျပန္လာျပီးတဲ႕မခါကၽြန္မဟာဆရာမေျပာတဲ႕စကားေတြကိုနားထဲမွာျပန္ၾကရင္းစဥ္းစားေနမိတယ္။ဆရာ၊ဆရာမဘ၀ကျမတ္ႏိုးဖြယ္ေကာင္းျပီးအနာဂတ္ရဲ႕ရတနာေလးေတြကိုပံုသြင္းျပဳျပင္ေပးႏိုင္၊ပန္းေပါင္းစံုျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးႏိုင္တယ္။ပန္းေလးေတြေ၀ဆာဖူးပြင္႕လာတဲ႕အခါပီတိေတြခံစားရတယ္။ဆရာေတြဘ၀က”တပည္႕မရွား၊တျပားမရွိ။ပီတိကိုစားအားရွိ”ေနၾကတာပါတဲ႕။ဆရာမရဲ႕စကားေတြထဲကအမွတ္မိဆံုးစကားေလးတခြန္းရွိပါတယ္။အဲဒါကေတာ႕”တပည္႕တို႕ကိုေျပာဆိုဆံုးမျပီးသင္နည္းမ်ိဳးစံုေပးေနရတာကေတာ႕လက္ေတြ႕ဘ၀ေလာကမွာတင္႕တယ္ဂုဏ္ရွိေစခ်င္လို႕”ဆိုတာပါဘဲ။

အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီးကၽြန္မဟာရည္မွန္းခ်က္ရွိတ႕ဲသူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာပါတယ္။အဲဒီရည္မွန္းခ်က္ကေတာ႕”ပန္းမ်ိဳးစံုကိုအစြမ္းကုန္ေ၀ဆာဖူးပြင္႕လာေအာင္ျပဳစုေပးႏိုင္တဲ႕ဥယ်ာဥ္မႈးေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္လာဖို႕ပါ။ရည္မွန္းခ်က္အျပည္႕န႕ဲၾကိဳးစားသင္ယူရင္းေလးႏွစ္တာကာလျပီးဆံုးသြားလို႕လက္ေတြ႕ဘ၀လုပ္ငန္းခြင္ကို၀င္ခဲ႕ရပါျပီ။လက္ေတြ႕ဘ၀ကိုေရာက္မွဆရာမေတြရ႕ဲေစတနာေတြနဲ႕စကားေတြပိုျပီးတန္ဖိုးထားျမတ္ႏိုးလာမိျပီးပိုျပီးေလးစားမိလာပါတယ္။အခုေတာ႕ဆရာ၊ဆရာမေတြရဲ႕တပ္ဆင္ေပးလိုက္တဲ႕လက္နက္မ်ိဳးစံုေၾကာင္႕ပညာေရးတကၠသိုလ္ဆိုတ႕ဲဥယ်ာဥ္ၾကီးကျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးလိုက္တဲ႕သဇင္ပန္းေလးတစ္ပြင္႕ဂုဏ္တင္႔ေနသလို၊က်က္သေရရွိလွတဲ႕ေက်ာင္း၀တ္စံုအျဖဴအစိမ္းေလးကိုတန္ဖိုးထားျမတ္ႏိုးေနပါျပီ။

Monday 10 May 2010

ႏိႈင္းလို႕မယွဥ္သာ ေမေမ႕ေမတၱာ

သမီးလား၊သား ခြဲျခားမသိခင္

ခ်ိန္တြင္ကစ၊ဂရုစိုက္ကာ

၀မ္းတြင္လြယ္ထား၊သေႏၶသားကို

က်န္းမာေစရန္၊စိတ္ရည္သန္လွ်က္

ေနထိုင္သြားလာ၊စားေသာက္တာကို

ဆင္ျခင္ခဲ႕တဲ႕ ေမေမ။

ထိုမွတဖန္၊ေမြးျပီးျပန္လည္း

သမီး၊သားကိုလူလားေျမာက္ရန္

ဆံုးမသြန္သင္၊ေကၽြးေမးြျပန္၏။

လက္ဦးဆရာမည္ထိုက္ေပေသာ ေမေမ။

အရြယ္ေရာက္လာ၊ခ်ိန္ခါတြင္လည္း

ပညာရရန္၊စိတ္ရည္သန္လွ်က္

သင္႕ရာအပ္ပို႕ခဲ႕တဲ႕ ေမေမ။

ပညာျပည္႕စံု၊ကံုလံုေနလည္း

သမီး၊သားအတြက္၊ အျမဲေတြးလွ်က္

ေက်နပ္တခါ၊ပူပင္တလွည္႕

ရွိေနတတ္ခဲ႕တဲ႕ ေမေမ။

သမီး၊သားက အေတာင္စံုလို႕၊ပ်ံခ်ိန္ေရာက္လည္း

ပီတိျဖာကာ၊၀မ္းသာလွ်က္

လိုအပ္ခ်က္ေတြက္ုျဖည္႕ဆည္းေပးခ်င္ေနတဲ႕ ေမေမ။

ၾကီးမားလွတဲ႕၊ေမ႕ေမတၱာကို

ကမၻာမိုးေျမ အႏွံ႕ေဖြကာ၊ႏိႈင္းယွဥ္စရာ

ရွာၾကည္႕ျပန္လည္း၊မွီသည္႕အရာ

မရွိႏိုင္ပါ။

ေမေမ႕ေမတၱာတရားကားဘယ္အရာနဲ႕မွတုႏိႈင္းမယွဥ္သာပါ။

(ကမၻာ႕ အေမမ်ားေန႕ အမွတ္တရ)